درون گرایی یا برون گرایی تحت تأثیر این ترجیح است که یک فرد انرژی خود را از چه مجرایی کسب می‌کند؟ از تبادل با اشخاص دیگر یا با تنهایی و با خود بودن؟

این ترجیح بسیار مهم است زیرا بسیاری از رفتارهای افراد از آن نشأت می‌گیرد. اگر می‌خواهید در یک نگاه متوجه شوید که درون گرا هستید یا برون گرا خوب است که به سوال زیر پاسخ دهید که کدامیک به من انرژی بیشتری می‌دهد:

تبادل با سایر اشخاص؟             یا با خود تنها بودن؟

برون گرا و درون گرا به چه افرادی می گویند؟

افراد برون گرا هرچقدر که با دیگران ارتباط بیشتری برقرار کنند و تبادل بیشتری داشته باشند، انرژی بیشتری می‌گیرند. درون گرا ها برخلاف آنها، ترجیح می‌دهند که از تجربیات و دانسته‌های خود استفاده کنند. (شاید این توضیح کمی به ما کمک کند که بدانیم درون گراها برای دریافت جواب به درون خود توجه می‌کنند)

مشخصه های این دو سبک شخصیتی

افراد درون گرا بسیار علاقه مند هستند که روی یک کار به تنهایی متمرکز شوند و بر خلاف آنها افراد برون گرا ترجیح می‌دهند که چند کار را به صورت مشترک انجام دهند.

بعضي‌ها ترجيح مي‌دهند كه تنها باشند و تنها كار كنند و بعضي برعكس، ترجيح مي‌دهند در جمع زندگي كنند و با يكديگر كار كنند و بيشتر با مردم روبه‌رو شوند. روان‌شناسان به آن افرادي كه جزو دسته اول هستند، درون‌گرا و به آن دسته از افرادي كه در دسته دوم هستند، برون‌گرا مي‌گويند. بيشتر ما با افرادي كه سبك فكري آنها با سبك فكري ما هم‌سويي دارد، راحت‌تر و خودماني‌تر هستيم. روان‌شناسان مي‌گويند نويسنده‌ها، نقاشان و باغبانان معمولاً درون‌گرا و فروشنده‌ها، خدمه كشتي و هواپيما و هتل‌ها معمولاً برون‌گرا هستند.

افراد درون‌گرا با امور دروني سر و كار دارند. مي‌توان گفت آنها افرادي هستند كه به درون توجه مي‌كنند. درون‌گرايي، ويژگي افرادي است كه تودار هستند و به درون‌‌نگري، وظيفه‌مداري، كناره‌گيري از ديگران و گاهي ناآگاهي اجتماعي گرايش دارند. آنها تمايل دارند كه به تنهايي كار كنند و برتري آنها ضرورتاً استفاده از هوش در مورد اشيا و عقايد، جداي از ديگران است. تيپ‌هاي احساسي، درون‌گرا هستند و تفكر همراه با قضاوت‌شان نشان مي‌دهد كه آرام و جدي باشند و براي كسب موفقيت، به طور دقيق بر امور مربوطه متمركز شوند. آنها متقاعد شده‌اند كه عمل‌گرا، نظم‌پذير، واقع‌گرا و قابل اطمينان باشند به حقيقت امر توجه كنند و در محيط بيروني زندگي خود بيشتر اهل تفکر، ولی در محيط زندگي با احساسات عمل كنند.

افراد درون‌گرا و برون‌گرا به طور متوسط در دو انتهاي مخالف يك خط قرار دارند. افراد درون‌گرا چون ترجيح مي‌دهند به تنهايي كار كنند؛ ممكن است در فعاليت‌هاي گروهي دچار اضطراب شوند. البته اين به آن معنا نيست كه فرد درون‌گرا به هيچ‌وجه نبايد كار گروهي انجام دهند و يا افراد برون‌گرا نبايد به تنهايي فعاليت كنند. آنچه مسلم است، اين است كه افراد بايد ياد بگيرند كه در موقعيت‌هاي مختلف انعطاف‌پذيري بيشتري داشته باشند.

درون‌گراها اين ‌گونه‌اند

• علاقه‌مند به احساسات و افكار خودشان
• نيازمند به داشتن قلمرو شخصي
• كم‌حرف، ساكت و متفكر.
• دوستان زيادي ندارند.
• در ارتباط برقرار كردن با افراد جديد مشكل دارند.
• علاقه‌مند به سكوت و تمركز.
• از ديد و بازديد‌هاي غيرمنتظره و ناگهاني بيزارند.
•  كارايي آنها در تنهايي بيشتر است و ترس آنها اين است كه فرديت خود را از دست بدهند.
• از فعاليت‌هاي انفرادي انرژي مي‌گيرند.
• در بين انبوه مردم بودن آنها را خسته مي‌كند.
• معمولاً كم‌رو هستند.
• درك‌شان مشكل است.
• اهل ايده و عقايد نو هستند.
•  شخصيتي متمايز در خلوت خود و در حضور ديگران دارند.
• مشتاق و احساساتي هستند.
• معمولاً احساسات‌شان را بيان نمي‌كنند.
• در جمع ناآشنا ساكت اما در جمع دوستان خود راحت هستند.
• تمركزشان زياد است.
• براي تصميم گيري به زمان نياز دارند.
• پيش از حرف زدن مي‌انديشند.
• از در ميان گذاشتن اطلاعات شخصي خود با ديگران خودداري مي‌كنند.
• از قوانين خشك بيزارند و خواهان آزادي هستند.
• مايل به رويكردي آهسته اما دقيق‌اند.
• اهل عبرت گرفتن از ديگرانند و پس از آموختن روش زندگي، ديگر گونه زندگي مي‌كنند.

حدود 65 درصد نوابغ را درون‌گرايان تشكيل مي‌دهند. البته اين خصوصيات هيچ ارتباطي با كمرويي و عدم اعتماد به نفس درون‌گرايان ندارد. ممكن است آنها خيلي هم با اعتماد به نفس باشند.

درونگرا ها به گفته ی لوری هلگو، نویسنده ی کتاب «قدرت درونگرایی»، با اینکه از این کاریزمای بیرونی بی بهره اند، اما ممکن است رهبران بهتری باشند. از برخی خصوصیات ذاتی درونگراها می توان برای کانالیزه کردن انرژی کارکنان و خلق نتایجی قدرتمند استفاده کرد.

هلگو عقیده دارد افراد درونگرا توانایی های قابل توجهی برای رهبری دارند که نباید از آنها غافل شد. برخی از این توانایی ها عبارت اند از:

1. مهارت گوش کردن

درونگراها برای پذیرا شدن صحبت های دیگران ظرفیت بالایی دارند. هلگو در این باره می گوید: «ما اغلب اوقات رهبران را افرادی برونگرا، با توانایی خارق العاده در سخنوری و هدایت جمع تصور می کنیم. اما توانایی درونگراها در پذیرا شدن دیگران، گوش کردن به آنان و در نظر گرفتن جنبه های مختلف مسائل، اغلب دست کم گرفته می شود». از آنجایی که درونگرا ها نیاز ندارند در مرکز توجه جمع باشند، معمولاً پیش از تصمیم گیری از نظرات دیگران بهره مند می شوند.

2. تفکر عمیق

درونگراها معمولاً دوست دارند مدت زیادی را در تنهایی به تفکر بپردازند. آن ها به اتاق خلوتی نیاز دارند تا به تمام جنبه های زندگی خود بپردازند. این ویژگی برای رهبران یک مزیت است. این تفکر همه جانبه و عمیق، کمک می کند دیگران نیز به توانایی مدیر خود در اجرای طرح های مختلف، اعتماد بیشتری داشته باشند. تنها خطر موجود این است که درونگراها معمولاً به صورت ذاتی تمایلی به در میان گذاشتن ایده ها و تفکراتشان با دیگران نشان نمی دهند؛ مگر آنکه تمام جزئیات آن را با دقت بررسی کرده و ایده ی مورد نظر را کاملاً پخته باشند. به قول هلگو «درونگراها دوست دارند مسائل را در ذهن خودشان حل و فصل کنند. بنابراین اکثر آنها کل این فرایند را در ذهنشان تلنبار می کنند و آن را با کسی شریک نمی شوند»

3. حضوری آرامش بخش

از آنجا که درونگرا ها قادرند با کمترین محرک بیرونی به بهترین نحو کار کنند، محیط های تحت رهبری شان معمولاً آرام و بی سر و صداست. شخصیت آرام رهبران درونگرا، مخصوصاً در دوران بحران، به زیردستانشان قوت قلب مضاعف می دهد.

4. آمادگی

به عقیده ی هلگو، درونگرا ها معمولاً آماده تر از برونگراها هستند. این از تمایل آنان به حل و فصل کردن موضوعات در تنهایی ناشی می شود. هلگو می گوید «فرد درونگرا، همیشه فکر شده و آماده حاضر می شود. سرهم بندی کردن جزو توانایی های آنها نیست»

منبع:

fastcompany