بسیاری از مردم دلسوز بودن برای دیگران را بسیار آسان می‌دانند اما نمی‌توانند برای خود نیز دلسوز باشند و نسبت به خود شفقت داشته باشند.

شفقت به معنای مهربانی با خود و دیگران است. برای اینکه آن را به سمت خود هدایت کنید، به این فکر کنید که چگونه با عزیزانتان رفتار می‌کنید و با خود نیز چنین رفتار کنید.

شفقت اغلب فراتر از احساس مهربانی است. این امر مستلزم اقدامی با هدف کاهش رنج عاطفی است .

راه های بسیاری برای تمرین مهربانی با خود وجود دارد که در این مقاله قصد دارم چند راه سریع تر ایجاد شفقت نسبت به خود را بیان کنم

1)درخواست کمک 

بسیار مهم است که شما درصورتی که نیاز به کمک دارید از دیگران در خواست کرده و کمک بخواهید .

بسیاری از ما خوشحال می‌شویم که به دیگران کمک کنیم، اما زمانی که خودمان به کمک نیاز داریم، فکر می‌کنیم که شایسته آن نیستیم و یا نباید از کسی درخواست کمک کنیم. یادگیری کمک خواستن از دیگران ممکن است مستلزم این باشد که باور "درخواست کمک نشانه‌ای از ضعف است" را از بین ببرید.

درخواست کمک کردن مهارتی است که اکثر ما باید آن را توسعه دهیم. ابتدا آن را با «پرسش‌های کوچک» امتحان کنید، و وقتی این کار را کردید، آن را به عنوان نشانه‌ای از شفقت به خود در نظر بگیرید. به این ترتیب، توانایی شما برای درخواست کمک آسان تر و سریع تر خواهد شد.

2) شما یک پروژه ی خود سازی نیستید!

باید این موضوع را باور کنید که شما هم انسانی هستید با عیب و نقص درست مثل بقیه انسان ها.

 تلاش های بی وقفه برای کمال گرایی؛ توسط رسانه ها، به ویژه رسانه های اجتماعی تغذیه می‌شود.  این موضوع را با خودتان بررسی کنید: آیا همیشه خود را با دیگران مقایسه می‌کنید و تصمیم می‌گیرید که کوتاه بیایید؟ اگر چنین است، به یاد داشته باشید که مردم تمایل دارند فقط اخبار خوب و «عکس‌های شاد» درباره خود را در سایت‌هایی مانند فیس‌بوک و اینستاگرام ارسال کنند. ممکن است سلفی دوستی را ببینید که به نظر می‌رسد در بهترین زمان زندگی اش در تعطیلات است. اما چیزی که نمی‌بینید همان دوست «پشت پرده» است که کمرش درد وحشتناکی دارد یا نگران است که قبلاً پول زیادی برای رستوران خرج کرده است.

یک راه سریع برای تغییر از انتقاد از خود به شفقت به خود، عدم مقایسه با دیگران است. برای مثال «او همیشه در عکس‌های اینستاگرامش خوشحال به نظر می‌رسد. من هم باید همیشه خوشحال باشم، چرا من همیشه خوشحال نیستم؟ » (هیچ کس همیشه خوشحال نیست.) یا «به هر کاری که او انجام می دهد نگاه کنید. من باید به جای تنبلی، کارهای بیشتری را شروع کنم.» (این را به خودتان می‌گویید در حالی که هم اکنون  بیش از حد از خودتان کار می‌کشید)

باید بدانید این صدای منتقد درونی است. آن قاضی درونی که همیشه ما را دنبال می‌کند و از هر حرکت ما انتقاد می‌کند.

3)نه گفتن را یاد بگیرید 

این موضوع همیشه برای ما مثل یک مبارزه بوده است. به نظر شما چرا «نه» گفتن اینقدر سخت است؟

 بسیاری از ما احتمالاً از بدو تولد  به گونه‌ای بزرگ شده‌ایم که همیشه دیگران را راضی نگه‌داریم، و بنابراین ممکن است بترسیم که اگر «نه» بگوییم، در مورد ما قضاوت منفی کنند و همیشه زمانی که ترجیح می‌دهیم «نه» بگوییم، باید «بله» بگوییم؛ برای مثال، وقتی یکی از دوستان یا اعضای خانواده نیاز به کمک دارد اما ما کار مهم تری برای انجام دادن داریم.

در اغلب مواقع، نه گفتن راهی برای مراقبت از خود و یک عمل دلسوزانه نسبت خودمان است.

4)وقتی همه چیز طبق روال پیش نمی‌رود خود را سرزنش نکنید 

 وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید، فهرستی از کارهایی که در آن روز قصد انجام آن را دارید تهیه کنید. آن را کنار بگذارید. سپس، در پایان روز، لیست خود را بردارید تا ببینید آیا شبیه به روز شما هست یا خیر. جالب است بدانید که روزهای زیادی خواهند بود که شباهت کمی با لیست شما داشته باشد.

این به این دلیل است که همانطور که جان لنون می‌گوید، «زندگی همان چیزی است که برای شما اتفاق می‌افتد، در حالی که مشغول انجام برنامه‌های دیگر هستید». هدف از این سخن  این است که به شما کمک کنم تا متوجه شوید ما خیلی کمتر از آن‌چه که فکر می‌کنیم کنترل زندگی‌مان را در دست داریم، پس وقتی همه چیز آنطور که برنامه‌ریزی کرده‌ایم پیش نمی‌رود، نباید خود را سرزنش کنیم.

5)به خود رسیدگی کنید

یکی از تکنیک هایی که راه شفقت و مهربانی به خود را هموار می‌کند؛ رسیدگی به خود است. حتما رسیدگی به خود را جدی بگیرید و بدنتان را در سراسر زندگی آرام نگه دارید. می‌توانید آرام سازی پیشرونده عضلانی را که یک روش بسیار موثر و سریع است امتحان کنید. همچنین می‌توانید برای خود هدیه بگیرید و یا نامه ای دوستانه برای خودتان بنویسید و خود را تشویق کنید.

در پایان

تحقیقات اخیر نشان داده است که شفقت و مهربانی نسبت به خودمستقیماً به سلامت روانشناختی مربوط می‌شود.در حقیقت بررسی ها نشان می‌دهد که خود مهربانی حتی می‌تواند در پی درمان بیماری های مهلک و جدی، بهزیستی و رفاه روانشناختی را ارتقاء دهد.

علاوه بر این روان شناسان متوجه شده اند که افرادی که خود مهربانی را تمرین کرده اند، افسردگی، اضطراب و استرس کمتری را تجربه می‌کنند. همچنین کمتر درگیر آسیب رساندن به خودشان شده اند و اقدام به خودکشی در میان آن‌ها کاهش یافته است.

پس لطفا با خودت مهربان باش!

منابع